هوافضای عاشورا

به گزارش ثریا به نقل از تک کرانچ، محققان با الهام از طبیعت یک پهپاد به نام RoboBee ساخته اند که می تواند میانه پرواز در آب شیرجه بزند و به طور خودکار از زمین بلند شود و دوباره فرود آید.

این قابلیت ها بدان معناست که پهپاد برای تمام کاربردها از جمله جستجو و نجات، رصد محیط زیست و مطالعات زیست شناختی کارآمد است.

این نخستین میکرو رباتی است که می تواند به طور مداوم و در محیط های پیچیده حرکت کند.

این تحقیق توسط محققان دانشگاه هاروارد و موسسه ویس (برای فعالیت های مهندسی زیستی) انجام شده است.
  

تلویزیون دولتی چین اعلام کرد اولین پهپاد ترابری بزرگ جهان نخستین پرواز مستقل خود را در فرودگاهی در شهر «شی آن» در شمال غرب چین انجام داده است.

برای دیدم فیلم مورد نظر برروی لینک زیر کییک نمایید:

https://www.mashreghnews.ir/news/791762/%d9%81%db%8c%d9%84%d9%85-%d9%be%d8%b1%d9%88%d8%a7%d8%b2-%d9%85%d9%88%d9%81%d9%82-%d9%86%d8%ae%d8%b3%d8%aa%db%8c%d9%86-%d9%be%d9%87%d9%be%d8%a7%d8%af-%d8%aa%d8%b1%d8%a7%d8%a8%d8%b1%db%8c-%d8%ac%d9%87%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1-%da%86%db%8c%d9%86#ref=shahrekhabar

هارپی یک پهپاد انتحاری و یکبار مصرف است که دارای حدود ۲.۵ متر طول و حدود ۲ متر طول دو سر بال آن است.

این پهپاد با سرعت ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت پرواز میکند و ۵۰۰ کیلومتر برد دارد. این پهپاد از لانچرهای نصب شده در پشت کامیون پرتاب میشود و هر کامیون ۱۸ لانچر حمل میکند. این پهپاد به منطقه حضور رادارها و سامانه های پدآفندی پرتاب میشود و از آنجایی که مجهز به سامانه دریافت کننده غیرفعال است ، به منبع انتشار امواج رادار حمله میکند و آنرا نابود میکند.

از آنجایی هم که در ترکیب بدنه این پهپاد از ترکیبات کامپوزیتی استفاده شده است ، دارای سطح مقطع راداری اندکی است و کشف آن بسیار دشوار است.

پرتاب تعداد زیادی از این پهپادها در منطقه حضور رادارهای دشمن و حضور پرتعداد آنها باعث فشار بر روی رادارهای دشمن میشود و آنها را وادار به خاموش شدن میکنند. اصلی ترین وظیفه این پهپاد سرکوب رادارها و پدآفند دشمن است. این پهپاد به چندین کشور صادر شده است.

از جمله هند ، ترکیه ، چین و کره جنوبی و … فروش این پهپاد اسراییلی به چین حساسیت زیادی را در آمریکا برانگیخت و طی فشار آمریکا ، اسراییل از ارتقای هارپی های چین خودداری کرد. چرا که در درگیری احتمالی با تایوان میتوانست بسیار خطرناک باشد.

پهپاد هاروپ نمونه پیشرفته تر پهپاد هارپی است که در آن برد پهپاد به ۱۰۰۰ کیلومتر رسیده است و علاوه بر جستجوگر غیرفعال راداری ، یک سایت اوپتیکی هم زیر دماغه نصب شده است که علاوه بر رادارها ، میتواند دیگر اهداف ثابت و متحرک را هم هدف قرار دهد. در تصویر سایت اوپتیکی دماغه هاروپ را مشاهده میکنید.

از پهپاد هاروپ که توسط جمهوری آذربایجان علیه نیروهای ارمنستان در درگیری اخیر این دو کشور استفاده شد.

پهپاد جدید RacerX طی چندین تست اخیر به رکورد تازه‌ای در میان پهپادهای مسابقه‌ای با قابلیت کنترل از راه دور دست یافت. نام این محصول به عنوان سریع‌ ترین پهپاد با سرعت 262 کیلومتر بر ساعت در کتاب رکوردهای گینس ثبت شد.

در شرایطی که اکثر پهپادهای مصرفی نهایتا به سرعت 64 کیلومتر بر ساعت می‌رسد، کوادکوپترها یا همان پهپادهای رقابتی بر سرعت بیشتر تمرکز دارند و حالا محصولی به نام RacerX معرفی شده که رکورد سریع‌ ترین پهپاد را از آن خود کرده است.

در حال حاضر استارت آپ های زیادی سخت در تلاش هستند که کوادکوپتر سریعی را معرفی کنند که بهتر از رقبا باشد اما در این میان تیمی از مهندسان به سرپرستی رایان گری (Ryan Gury) با معرفی RacerX یک سر و گردن جلوتر از رقبا قرار گرفته‌اند. مقصود تولید چنین پهپاد‌هایی، شرکت در لیگ رقابتی پهپاد یا DRL است که از سال گذشته آغاز شد و بهترین پهپادهای رقابتی دنیا را دور هم جمع می‌کند.

پیش از این نیز تلاش‌ زیادی برای تولید سریع‌ترین پهپاد مسابقه‌ای دنیا انجام شده بود که البته به محصول موفقیت‌آمیزی ختم نشد. به گفته‌ی این تیم در نمونه‌ی اولیه، سرعت پهپاد به 289 کیلومتر بر ساعت نیز رسید اما طول 100 متری مسیر را به چنین سرعتی به پایان نرساند.

محصول تکمیلی این پروژه، همان RacerX است که به دو باتری لیتیم پلیمر با ظرفیت 1300 میلی آمپر ساعت مجهز شده و وزن آن به 800 گرم رسیده است. در حال حاضر جزئیات بیشتری از این پهپاد موجود نیست.

وبگاه آمریکایی «ورد پالتیکس ریویو» در تحلیلی پیرامون توان پهپادی ایران به نقل از«آرین طباطبایی» تحلیلگر امور منطقه‌ای نوشت: ایران یکی از دیرپاترین برنامه‌های ساخت پهپاد را در جهان دارد به طوری‌که فعالیت در ساخت پهپادها را از دهه ۸۰ میلادی و حین جنگ با عراق آغاز کرد. این برنامه از آن موقع تاکنون با توجه این‌که بخش دفاعی این کشور با پیروزی انقلاب تحت تحریم‌های بین المللی بوده، پیشرفت قابل توجهی کرده است.

بر این اساس، ایران حتی پهپادهای خود را به برخی کشورها و عوامل غیر دولتی نیز صادر می‌کند که می‌توان به سوریه و حزب الله لبنان اشاره کرد. اینک پهپادهای ایران چند بخش مهم چون دفاعی، تجسسی و تهاجمی را در بر می‌گیرند. برنامه سخت پهپاد با برنامه موشکی و سایبری اینک مبدل به تمرکز عمده دفاعی ایران شده‌اند.

«آرین طباطبایی» در ادامه به وبگاه آمریکایی گفت : «البته ایران در بحث فراهم آوردن زیر ساخت‌های لازم برای پشتیبانی از برنامه ساخت پهپاد و ترکیب آن‌ها با سلاح‌های دیگر مشکلاتی دارد. با این وجود، ایران هواپیماهای بدون سرنشین را به عنوان بخش مهمی از صنعت دفاعی خود به نمایش می‌گذارد و اغلب در نمایشگاه های دفاعی و رویدادهای مهم آن را به منظور بیان پیشرفت به مخاطبان داخلی و ارسال پیام به دشمنان نشان می‌دهد. »

 طباطبایی ادامه داد : «این کشور مدعی ساخت پهپاد «فرطوس» با بردی برابر ۲۰۰۰ کیلومتر و ماندگاری پروازی بیش از سی ساعت و حمل موشک‌های هوا به زمین است. با این قابلیت‌ها این پهپاد  در قیاس با پهپادهای آمریکا قرار می‌گیرد که البته مشکوک به نظر می‌رسد. با این وجود آشکار است که ایران مانند آمریکا در مسیر توسعه پهپادها است. ایران در سال ۲۰۱۱ یک پهپاد آمریکا به نام «آر کیو-۱۷۰ » را شکار کرد و گفت که توانسته اطلاعات این پهپاد را بازیافت و آن را مهندسی معکوس کند. البته به این ادعا باید با شک نگریست. »

آرین طباطبایی در خاتمه با اشاره به بهره گیری ایران از پهپادها در عرصه‌های مختلف چون سوریه، رصد تحرکات آمریکا در خلیج فارس و حفظ امنیت مرزها به ویژه مناطق آسیب پذیر با افغانستان و پاکستان گفت: «ایران بدین وسیله حضور امنیتی خود در مناطق مرزی که مرزبانانش کشته یا ربوده می‌شوند را تقویت کرده است. این کشور از پهپادها در عملیات ضد تروریستی و موارد طبیعی مانند ارزیابی زیستگاه‌ها، جمع آوری اطلاعات در مورد حیات وحش، گشت و شناسایی نقض کنندگان قوانین شکار و نظارت بر آتش سوزی‌ها استفاده می‌کند.

الکس بورگ (Alex Borg)، مهندس سوئدی، یک پهپاد سرنشین دار با نام chAIR ساخته است که به قالیچه پرنده شباهت دارد. در ادامه به بررسی این اختراع عجیب و منحصربه‌فرد، خواهیم پرداخت.

 حدودا یک سال پیش بود که بورگ از طرف وب سایت AmazingDIYProjects، دستگاه پرنده‌ای 8 روتوره را به پرواز درآورد، اما به دلیل سقوط این دستگاه که با سوخت فسیلی کار می‌کرد در یکی از آزمایش‌های پرواز، بورگ به استفاده از موتورهای الکتریکی روی آورد. جدیدترین ساخته‌ی او chAIR، که وسیله‌ای عمودپرواز (VTOL) است، به کمک 76 روتور الکتریکی قابلیت جدا شدن از زمین تا ارتفاع مشخصی را دارد.

موتورهایی که این پروانه‌ها را به چرخش درمی‌آورند، از نوع Elite 5010 با توان 274 کیلووات هستند که از 80 باتری Multistar 4S با ظرفیت 5.2 آمپرساعت تغذیه می‌کنند؛ این باتری‌ها حدودا 35 کیلو وزن دارند. روتورهای chAIR در داخل سیستمی که از چهار حلقه فلزیِ متصل به یک فریم مرکزی تشکیل شده، قرار گرفته‌اند. در داخل این چهار حلقه شبکه‌بندی خاصی برای نگهداری پره‌ها وجود دارد و فریم مرکزی chAIR هم صندلی راحت بورگ است. هر کدام از این حلقه‌ها به وسیله‌ی طناب‌های کِولار مهار شده‌اند تا در راستای افق باقی بمانند و از برخور آن‌ها با راننده جلوگیری شود.

در ماه گذشته تمامی آزمایش‌های بدون سرنشین این وسیله به پایان رسید و نوبت الکس بورگ شد که chAIR را به پرواز درآورد. زمان پرواز آزمایشی اول 8 دقیقه بود که در این زمان، حدودا نیمی از ذخیره باتری‌ها تخلیه شد؛ chAIR به گونه‌ای طراحی شده است که به مدت 12 دقیقه، بدون وقفه پرواز کند. نکته دیگر سروصدای زیاد این پهپاد سرنشین دار است که در ویدیوی منتشرشده از آن، قابل‌توجه است.

همانند آزمایش‌های سال گذشته، تجهیزات ایمنی بورگ بسیار محدودند و شامل کمربند ایمنی، دستکش، محافظ گوش و محافظ چشم می‌شوند. هزینه تخمین زده شده برای ساخت chAIR هم 10 هزار دلار است. این وسیله دقیقا برای جابه‌جایی افراد از مکانی به مکان دیگر ساخته نشده، اما عملی‌سازی آن تبلیغی برای وب سایت AmazingDIYProjects محسوب می‌شود و پرواز با آن به نظر بسیار لذت‌بخش است.